Ex Libris İlkay H.

Yaptığı zaman makinesiyle 800.000’li yıllara gittiğini iddia eden bir adam, bir grup bilim adamını ikna etmeye çalışmaktadır. Bu garip zaman yolcusunun anlattığı hikaye bir hayli ilginçtir. 800.000’li yıllarda iki tür insan yaşamaktadır. Daha insancıl olan büyük kafalı, küçük vücutlu bir ırk ile bu ırkla beslenen yırtıcı bir başka ırk. Zaman yolcusu, gelecekte bu yırtıcı ırk tarafından tuzağa düşürülür. Zaman makinesi yırtıcı ırk tarafından çalınmıştır. Zaman yolcusu, zaman makinesini ararken diğer uysal ırkla da temas kurar. Gelecekte bildiğimiz dünyaya ait hiçbir şey kalmamıştır. Uygarlığın daha da gelişmiş olmasını bekleyen zaman yolcusu bu sebeple hayal kırıklığına uğramıştır. Nihayetinde zaman yolcusu zaman makinesine kavuşur ve makineyi çalıştırarak daha uzak bir geleceğe gitmeye karar verir. Geri dönüp, deneyimlerini diğer insanlara aktarmak istemiştir fakat kimsenin ona inanmadığını gördüğünde tekrar makinesine biner ve bir daha geri dönmemek üzere uzak bir geleceğe

Berger, BBC’de görsel olarak da yayımlanmış bu eserinde Rönesans döneminden günümüze kadar sanatın evrimleşmesini incelemiştir. Kitapta bir eserin derinlemesine nasıl inceleneceği, daha doğrusu nasıl görüleceği konu alınmış. Rönesans’tan beri zenginlere ait olan sanat zevki, günümüzde de pek değişikliğe uğramadan yine zenginlere ve eğitimli gözlere hitap eden bir zevktir. Sanat eserleri incelenirken dikkat edilmesi gereken pek çok nokta vardır. Bunlardan en temeli, eseri yapan sanatçının hayatı ve karakteridir. Örneğin Rembrandt yaptığı eserlerin çoğunun içine kendisini gizlemiştir. Leonardo da Vinci, Mona Lisa tablosunda iddialara göre kendinden bazı parçaları da tuvale yansıtmıştır. Aynı şekilde Caravaggio bazı tablolarında kendine “ceza” vermiş ve kendi yüzünü tablolarına eklemiştir. Sanat eserleri, yapıldığı dönemdeki güzellik ve estetik algısını yansıtmaktadır. Özellikle nü çalışmalarda kadın bedeni sanatçı tarafından sergilenirken, erkek bu bedeni gözlemleyen, seyrede